معمول‌ترین دستگاه موسیقی ایرانی دستگاه شور است. دستگاه
شور را به دلیل وجود ملودی‌های متنوع مناطق مختلف ایران مادر آواز‌های
موسیقی ایرانی می‌نامند. غالب آواز‌هایی که یک خواننده آموزش ندیده ایرانی
می‌خواند در دستگاه شور یا متعلقات آن است. از بین هفت دستگاه موسیقی
ایرانی دستگاه شور از همه بزرگ‌تر است، زیرا علاوه بر آواز‌ها و الحان خود،
دارای آواز‌ها و الحانی است که هرکدام خود به تنهایی استقلال دارند.
(آواز‌های های ابوعطا، بیات ترک، افشاری، دشتی)
حس و حال دستگاه شور
یکی از ویژگی‌های دستگاه شور این است که را نه می‌توان آن
را جزو آواز‌های غمگین به حساب آورد و نه جزو آواز‌های نشاط آور. آوازی که
در دستگاه شور اجرا می‌شود را می‌توان در هر زمانی از شبانه روز شنید و
هنگام شنیدن آواز در مایه شور (دستگاه شور) احساس آرامش می‌کنیم (این موضوع
به سهل بودن آن بازمی‌گردد). می‌توان دستگاه شور را به انسانی تشبیه کرد
که همه گفته‌هایش را قبول داشته و در عین حال او را درک می‌کنند؛ این نیز
خود دلیل این است که این آواز را می‌توان در هر مکان و زمانی اجرا کرد و
شنید.
اگر به ساز و موسیقی علاقه مند هستید به لینک آموزش ساز مراجعه نمایید.
آموزشگاهها، هنرجویان و هنردوستان عزیز میتوانند آگهی های خود را در لینک آگهی رایگان ثبت کنند.
