بستن میلگردها به روش اورلپ (وصله پوششی) Lapping مدتهاست که یک روش موثر و مقرون به صرفه می باشد، اما این روش اتصال همیشه یک راه حل مناسب برای اتصال میلگرد نیست.
امروزه مهندسان روشهای دیگری را برای اتصالات میلگردها استفاده می‌کنند.
این روشها به نامهای کوپلر (وصله مکانیکی) Couplers و جوش فورجینگ یا جوشکاری (فورج کردن) Welding شناخته میشود.
روشهای مختلف اتصال میلگرد در یک سازه بتنی هنگامی که طول میلگرد مورد نیاز کوتاه باشد استفاده می شود.
اگر طول میلگردها بیش از اندازه طولانی شود جابجایی آن از کارخانه و تحویل آن را با مشکلاتی مواجه می کنند.
به عنوان مثال، فرض کنید یک ساختمان به طول 30 متر باشد، اما میلگرد فلزی با طول 30 متر در بازار وجود ندارد.
بنابراین ما به قطعات بیشتری از میلگردهای فولادی نیاز داریم که باید برای تامین طول مورد نیاز به هم متصل شوند.
اتصال میلگرد با روشهای مختلفی انجام میشود که قصد داریم با بهترین روش را از میان روشهای زیر انتخاب کنیم:
اورلپ (وصله پوششی) Lapping: اتصال اورلپ از کنار هم قراردادن دو آرماتور به موازات یکدیگر و بستن آنها توسط قطعات سیم ایجاد میشود.
کوپلر (وصله مکانیکی) Couplers: اتصال مکانیکی، توسط کوپلر به دو سر میلگرد رزوه شده انجام میشود.
جوش فورجینگ یا جوشکاری (فورج کردن) Welding: اتصال فورجینگ به وسیله حرارت دادن دو سر میلگرد و اتصال آنها با فشار می باشد.
بر خلاف میلگردهای فلزی طول میلگردهای GFRP مطابق درخواسـت خریدار می‌باشد.