معرفی ساز کمانچه

کمانچه یا کمان کوچک از سازهای اصیل ایرانی است که علاوه بر ایران در کشورهای مجاور ایران نیز مورد استفاده قرار می گرفته است و همچنان نیز بکار می رود.

نام این ساز در عربی بصورت کمنجا و کمنجه بکار رفته است و این ساز آنقدر مشهور بوده است که در آثار شاعران عرب بکار رفته است. این ساز در نواحی مختلف ایران با کمی تفاوت به نام های دیگر بکار می رود. در منطقه کرمانشاه به کمانچه ، موکَش می گویند و در لرستان به آن تال گفته می شود.نوازندگان ترکمن به کمانچه قیچاق می گویند. قیچاق ترکمن ها سه سیم دارد و از نظر اندازه از کمانچه های رایج کوچکتر است. کمانچه به دلیل وسعت صوتی خاص و همچنین حدود و امکانات وسیع فنی از دیرباز بیشتر از دیگر سازهای ایرانی مورد توجه قرار می گرفت اما پس از آمدن ویولن به موسیقی ایرانی استفاده از این ساز کم رنگ تر شد.

شیوه ی نواختن :

به دلیل آنکه بر روی کاسه ی این ساز پوست کشیده می شود و خرک روی پوست قرار دارد در اثر تغییر هوا صدای آن هم عوض می شود ولی از آنجا که پوست کمانچه کلفت تر از تار است ، حرارت و رطوبت کمتر بر روی صدای آن تاثیر گذار است. صدای کمانچه کمی تو دماغی است. وقتی ویولن به ایران آمد چون دارای چهار سیم بود، سازندگان کمانچه نیز یک سیم به این ساز اضافه کردند و چون در طرز نواختن خیلی شبیه به ویولن بود نوازندگان این ساز به تدریس ویولن نیز پرداختند. نواختن آن بصورت نشسته است و بصورت عمودی در دست چپ نوازنده قرار می گیرد و انگشت های همین دست در طول دسته حرکت می کند و آرشه با دست راست به صورت افقی به حالت حرکت رفت و برگشت بر روی سیم های آن کشیده می شود(برای افراد چپ دست این حالت برعکس می باشد)

آشنایی با سایر انواع ساز در آگهی رایگان شهر24

پوست : این بخش معمولا از قسمت نازک پوست حیواناتی چون آهو ، بز ، بره انتخاب می شود.

خرک : این قطعه از جنس چوب و در برخی موارد استخوان ساخته می شود. ارتفاع آن 2 و طول آن 4 سانتی متر است و توسط دو پایه ی کوچک روی پوست قرار می گیرد. خرک را کمی کج نصب می کنند به طوری که طول سیم اول را کمتر و طول سیم چهارم را بیشتر می کند. روی خرک شیارهای کم عمقی وجود دارند که فاصله ی سیم ها را نسبت به یکدیگر ثابت نگه می دارد.

سرپنجه : در ابتدای طول دسته می باشد و همچون دسته از جنس چوب ساخته می شود سطح رویی آن تو خالی و مجهز به چهار گوشی بصورت زوج در دو طرف خود است. سرپنجه در انتهای خود زایده ای بنام صراطی یا تاج دارد که به طول نهایی ساز می افزاید.

دسته : دسته ی کمانچه لوله ای تو پُر است که از جنس چوب ساخته می شود طول آن در حدود 25 و قطر آن 3 سانتی متر و به صورت مخروطی شکل می باشد. قطر دسته در محل دسته کمتر می شود. در دسته هایی که دستان بند ندارند یک طرف آن به کاسه و طرف دیگر آن به سرپنجه متصل می شود.

سیم گیر : قطعه ای کوچک از جنس چوب و یا فلز می باشد و به انتهای بدنه ی کاسه نصب و گره ی یک سر از سیم ها به آن وصل می شود.

پایه : میله ای باریک و متحرک است طول آن 10 سانتی متر می باشد و در هنگام نوازندگی یک سر آن به انتهای کاسه متصل می شود. در انتهای پایه یک زایده ی پهن دارد که روی پا یا زمین قرار می گیرد.

شیطانک : از جنس چوب و یا استخوان باریکی و کم ارتفاع می باشد که بین سرپنجه و دسته قرار می گیرد.سیم ها از روی شیارهای کم عمق آن عبور می کند و به گوشی ها می روند.

درج تبلیغات خرید و فروش انواع ساز در سایت دیوار